Mildheid en misverstanden
Gewoon niet voelen wat je voelt??
‘Je moet het je niet zo persoonlijk aantrekken… zeggen mijn collega’s. Maar hoe dan?’
Merel probeert als planner bij een installatiebedrijf klant en collega zo goed mogelijk van dienst te zijn. Ze vindt niets dankbaarder dan mensen goed helpen en ondersteunen. Het valt haar dan ook zwaar als ze mensen teleur moet stellen. Als planner is dat echter wel eens onvermijdelijk. ‘Als mensen dan boos op me worden of verdrietig reageren, trek ik me dat natuurlijk persoonlijk aan! Dat kan ik toch niet zo maar uitzetten?’
Merel stipt een veelvoorkomend misverstand aan. Natuurlijk kun je niet ineens besluiten ‘nu trek ik me verwijten nooit meer persoonlijk aan’. Het is een goedbedoeld maar onzinnig advies. Eentje in de categorie: je moet gewoon niet voelen wat je voelt. Even waardeloos als de volgende adviezen: ‘Och, je presentatie is volledig afgekraakt? Nou, trek het je maar niet aan.’ ‘Och, hij heeft het uitgemaakt? Nou, wees er maar niet verdrietig om.’
Als trainer vind ik het interessanter om te onderzoeken hoe je ermee om kunt gaan áls iets je raakt. Die benadering is niet alleen veel milder, maar simpelweg ook realistischer.
In Merels situatie bijvoorbeeld de volgende trigger: ‘Nou, Merel, daar baal ik stevig van, ik had verwacht dat jíj dit wel kon oplossen.’
Laat je je meevoeren door de impuls om je te gaan verdedigen? Laat je je verleiden om de situatie te gaan uitleggen? Ga je in het verweer of zelfs in de aanval in een poging te bestrijden wat die ander zegt? Het zijn logische – en ongetwijfeld terechte – reacties. Maar het leidt zelden tot een bevredigend resultaat.
Of wil je leren opmerken wat er in jou gebeurt, zodat je in staat bent regie te houden over het gesprek? Daar bieden we zinnige handvatten en modellen voor in de training. Het begint er wel allemaal mee dat iemand de eigen triggers gaat herkennen. Je daar vaker aan blootstellen is dan nodig. Met één keer oefenen doe je vast een waardevolle ervaring op. Maar door de kracht van herhaling wordt het je pas eigen.
Mildheid is daarbij opnieuw op zijn plek. Ik ben apetrots als Merel in een vervolg-training zegt: ‘Het ging laatst weer helemaal mis. Ik had opgehangen en wist: shit, ik heb me laten meevoeren. Ik heb niet gedaan wat we hebben geoefend.’ Ik juich dan: ‘Nee, je hebt het nog niet gekund, maar je hebt het wel herkend! Als je zo alert blijft en bereid bent te oefenen, dan gaat het op een dag meer vanzelf. Dus laten we vooral verder oefenen!’
